Άν προσπαθήσει κανείς να βρεί έναν αργαλειό στην χώρα μας , το πιο πιθανό είναι να ακούσει οτι " η γιαγιά μου είχε έναν αλλά πριν απο χρόνια τον έκαψε στο τζάκι". Κι όμως η υφαντική είναι μια τεχνική και μία τέχνη πανάρχαιη και πανανθρώπινη, που εξασκούνταν συστηματικά στην Ελλάδα μέχρι το 1950 περίπου.
Στην διάρκεια του μεσοπολέμου γνώρισε μεγάλη άνθηση το υφαντό στη Μύκονο. Μυκονιάτικα υφαντά είχαν βραβευτεί σε έκθεση του Παρισιού την εποχή εκείνη και γίνονταν εξαγωγές γιατί ήταν πολύ ανταγωνιστικά. Αργότερα περί το 1950-1970 τα υφαντά λόγω της αύξησης του τουρισμού αλλά και εξαιτίας της καλλιτεχνικής ανησυχίας έξυπνων εμπόρων έγιναν μόδα. Μόνο στη χώρα της Μυκόνου λειτουργούσαν γύρω στους 500 αργαλειούς.
Η μικροϋφαντική βασίζεται στη τεχνική του αργαλειού. Και όπως κάθε υφαντό είναι μοναδικό γιατί βασίζεται στο μεράκι και στην τέχνη του κάθε δημιουργού έτσι και το κάθε κόσμημα που δημιουργείται με την μικροϋφαντική είναι μοναδικό. Χρειάζεται μεράκι και πολύ πολύ υπομονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου